بازی اندروید همه خطرات را برای به صحنه بودن به جان خریدیم
رضا بهرامی، کارگردان تئاتر، با همین اعتقاد خودش را راضی کرد که در دوران کرونایی به بازتولید نمایش «جوادیه» بپردازد. این نمایش اجرای خودرا در تالار قشقایی تئاتر شهر آغاز نموده و این کارگردان در گفتگو با ایسنا از وضعیت اجرا در این مقطع سخن می گوید و از حضور دلالان تازه ای در تئاتر خبر می دهد.
او می گوید: اگر مدتی کار نکنم، پژمرده و فرسوده می شوم. بنا بر این است که همه خطرات را به جان خریدیم تا روی صحنه بمانیم.
بهرامی درباره دلیلهای خود برای اجرای نمایش در شرایط دشوار فعلی اضافه می کند: تئاتر را همیشه بعنوان یک شغل انتخاب نموده ام. همانطور که در این وضعیت خیلی از مشاغل گرفتار بحران شده اند و برخی از آنان ناچارند با وجود تذکرهای وزارت بهداشت و اماکن و... به صورت پنهانی کار کنند، ما نیز ناچاریم در همین وضعیت به کارمان ادامه دهیم و باوجود همه محدودیت ها، شغل مان را حفظ نماییم.
او با تاکید بر اینکه مقوله هنر با خوراکی متفاوت می باشد، خاطرنشان می کند: مقرر است هنرمندان به جامعه، خط فکری بدهند و رسالت آنان ایجاد تفکر و اندیشه است. اما جالب است که حتی یکسری از دوستان و همکاران خودمان هم این تفکر را به سخره می گیرند. در حالی که اگر باوری جز این داریم، اصلا برای چه تئاتر کار می نماییم.
کارگردان نمایش «کریملوژی» از نقش فرهنگ ساز تئاتر سخن می گوید و ادامه می دهد: هنرمندان باید نسبت به عموم مردم یک گام جلوتر باشند و موجب تولید فکر و اندیشه شوند. در غیر این صورت تکلیف رسالت هنری چه خواهد شد.
بهرامی به نقش تعیین کننده تئاتر در دوره جنگ دوم جهانی و حضور اثرگذار هنرمندانی مانند برشت اشاره می کند و می گوید: تئاتر در طول تاریخ نقش سازنده ای در رشد فکری، سیاسی و اجتماعی جوامع داشته است ولی جالب است بعضی از همکاران ما می گویند تئاتر، جان ماست اما بحث اجرا در این شرایط که به میان بیاید، با وجود امتیازاتی که برایشان در نظر گرفته می شود، از این کار سر باز می زنند.
او تاکید می کند: اگر امروز برای یک تماشاگر اجرا کنم، با افتخار چنین می کنم. مهم این است که بدرستی بتوانم این کالای فرهنگی را به تماشاگر فهیم خود ارائه دهم و ارتباط موثری با او برقرار کنم. حتی اگر او را برای لحظه ای به تفکر وادارم، کار خودرا بدرستی به انجام رسانده ام.
بهرامی از مشکلات تئاتر در این دوره سخن می گوید و می افزاید: با آنکه می دانیم اختتام اجرا، دستمزد قابل توجهی به اعضای گروه تعلق نمی گیرد ولی سختی ها را به جان می خریم تا چراغ کم سوی تئاتر، خاموش نشود.
او که قبل از این همین نمایش را اجرا کرده بود، درباره دلیلهای بازتولید این اثر توضیح می دهد: در دوران کرونا، ساخت اثر هنری تازه دشواری های بسیار دارد. بنا بر این به بازتولید نمایشی پرداختیم که قبل از این اجرا شده است. البته دلیل دیگرمان این بود که این نمایش در بردارنده چهار تک گویی است و برای حفظ سلامتی بازیگران در این شرایط سخت، مناسب تر و کم ریسک تر است چونکه اصولا در این دوره بهتر است نمایش های تک پروسوناژ یا کم پروسناژ روی صحنه برود.
این کارگردان که در دو اجرای گذشته، استقبال تماشاگران را قابل قبول دیده است، ادامه می دهد: انرژی تماشاگران مثبت است و با روی خوش از سالن بیرون می روند ولی نکته اینجاست در این وضعیت، ما بعنوان تولیدکنندگان تئاتر در خطریم و داریم کار جهادی می نماییم.
او توضیح می دهد: سالن های اجرا در تئاتر شهر روزانه دو بار ضد عفونی می شوند و پروسه تب سنجی برای همه تماشاگران قبل از ورود به سالن انجام می شود. ضمن اینکه تماشاگران در تمام مدت زمان اجرا، با ماسک در سالن حضور دارند. در حالی که در مکان هایی مانند رستوران ها، افراد گوناگونی به سطوح دست می زنند و شستشوی وسایل، الزاما اطمینان بخش نیست. با این وصف، رستوران نسبت به تئاتر، خطرسازتر است.
بهرامی در ادامه درباره اهمیت تبلیغات تئاتر در روزگار کرونایی می گوید: متاسفانه در کشور ما همیشه به تئاتر بعنوان بچه یتیم تو سری خوری نگاه شده است و تبلیغات تئاترمان همچنان عقب مانده است. رسانه ها، صدا و سیما، شهرداری و... هیچ همکاری موثری ندارند و دیگر باورم شده تئاتر، برای خیلی از مسئولان ما مقوله ای دم دستی است.
او تاکید می کند: در بحرانی مانند کرونا، صدا و سیما می تواند نقش سازنده ای در تبلیغات تئاتر ما داشته باشد. وزارت ارشاد به گروه های نمایشی ایراد می گیرد که چرا در شبکه های برون مرزی تبلیغ می کنند. وقتی در داخل کشور، چنین امکانی برایشان نیست، چه باید بکنند. آن هم در دنیایی که هر کالا، قبل از ارائه به مخاطب، نیاز به تبلیغ دارد.
این کارگردان خاطرنشان می کند: شما بهترین اثر هنری را خلق کن، وقتی کسی از وجود آن مطلع نشود، چه فایده ای دارد؟! این چنین است که در دنیا قبل از اینکه هر کالایی تولید شود، به تبلیغاتش فکر می کنند.
او ابراز تاسف می کند: این روزها همه امیدمان این است که دوستان مان در صفحه های خود برای نمایش های ما تبلیغ کنند. ولی در این بین شهرداری چه می کند. سازمان زیباسازی فرآیند ای گذاشته که نه فقط هزینه زیادی به گروه ها تحمیل می کند بلکه آنقدر عریض و طویل است که پس از اجرا تازه مجوز به دست گروه می رسد و دست گروه ها از تبلیغات کوتاه می ماند.
بهرامی با تاکید بر اینکه حل معضلات تبلیغاتی گروه های به عهده هنرمندان نیست، ادامه می دهد: بدبختی ما این است که همه وظایف را به عهده کارگردان می گذاریم در صورتیکه حل مشکلات تبلیغاتی گروه ها به عهده مرکز هنرهای نمایشی و شورای سیاستگذاری است. آنها باید این مساله را با شهرداری، زیباسازی و صدا و سیما پیگیری کنند.
وی در ادامه از محدودیت هایی که برای اجراهای آنلاین پیش آمده نیز یاد می کند و می گوید: آیا درست است به خاطر خطای یک برنامه تلویزیونی که هیچ ربطی هم به تئاتر نداشته، تئاتری ها را که به کمک اجراهای آنلاین می توانستند اندک فضایی برای ارائه کار خود بیابند، محروم کنند؟ گویی دیواری کوتاه تر از ما وجود ندارد.
بهرامی از یک معضل تازه هم سخن می گوید: اخیرا نیز بعضی از شرکت های پیشنهاد اجراهای آنلاین داده اند و هر یک به دنبال دلالی خود هستند. در این وضعیت چرا مرکز هنرهای نمایشی و خانه تئاتر ورود نمی کنند.
او سپس انتقادات خودرا از خانه تئاتر هم مطرح می کند: خانه تئاتر در طول این مدت مدام بیانیه منتشر و از نهادهای مختلف انتقاد کرده اما سالن خودش بسته است! در حالی که بعنوان صنف می تواند با باز نگه داشتن سالن استاد جوانمرد، فضایی برای فعالیت تئاتری ها فراهم آورد. انتشار این بیانیه ها و بستن این سالن، تناقضی خنده دار است. یعنی شما نمی توانید یک پروتکل بهداشتی را رعایت کنید؟!
بهرامی در انتهای سخنان خود می گوید: بیشتر هنرمندان می دانند در این شرایط، پولی آنچنانی از کار هنری نصیب شان نمی گردد ولی گاهی آدمی نیاز به کار دارد تا زنده شود و انرژی بگیرد. در نخستین بحران کرونا، از خانه نشینی و بلاتکلیفی داشتم دیوانه می شدم در صورتیکه با یکسری تدبیرهای کوچک هم می توان شرایط را کمی قابل تحمل تر کرد. امیدوارم به همه چیز نگاه حرفه ای داشته باشیم چونکه شو دادن، هیچ عایدی برای تئاترمان نخواهد داشت.
نمایش «جوادیه» نوشته کهبد تاراج و کار رضا بهرامی با بازی آرش فلاحت پیشه، آیه کیان پور، امیر عدل پرور، هومن بنایی به صحنه می رود.
این اثر نمایشی هر شب ساعت 19 و چهل و پنج دقیقه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود و مدت زمان آن 55 دقیقه است.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب