بازی اندروید
مهرداد اسكویی در پی درگذشت منوچهر طیاب مطرح كرد:

در سوگ فرزند حقیقی ایران زمین كه عاشقانه زیست

در سوگ فرزند حقیقی ایران زمین كه عاشقانه زیست

بازی اندروید: مهرداد اسكویی، منوچهر طیاب را دردانه نازنین ایران زمین و سرباز واقعی فرهنگ می داند كه قلبش برای این «كهن بوم و بر» می تپیده است.


این مستندساز که از درگذشت منوچهر طیاب بسیار متاثر است، به ایسنا می گوید: چه بازی غم انگیزی دارد روزگار که در فاصله ای خیلی کم شاهد رفتن خسرو سینایی و منوچهر طیاب هستیم، دو هنرمندی که ستون های مستحکم سینمای مستند ما بودند.
او سپس از خاصیت های شخصیتی منوچهر طیاب یاد می کند و به ایسنا می گوید: همیشه صدایش آرام و دلنشین بود و نگاهش مهربان و پشتیبان. او همیشه حمایتگر نسل جدید بود.
اسکویی از عشق سرشار طیاب به ایران زمین هم سخن می گوید: با رفتار، دانش و آگاهی اش به ما یاد می داد این سرزمین چقدر عزیز است و باید برایش کار کرد و مسئولیت داریم گوشه گوشه اش را که ناشناخته مانده، به نسل جوان بشناسانیم.
این هنرمند، رفتن طیاب را داغی سنگین بر دل خود می داند و اضافه می کند: بودن با این بزرگان و حضورشان در زندگی آدمی آنقدر اثرگذار می باشد که وقتی می روند، ناگهان حس می نماییم فضای سینمای مستند چقدر خالی شده است.
او ابراز تاسف می کند: در روزگاری که هر یک از مدعیان، قسمتی از این آب و خاک را به تاراج می برند، او با تمام وجود خویش برای این کشور کار کرد.
اسکویی با اشاره به پژوهش ها و کاوشهای بسیار طیاب برای ساخت فیلم هایش اضافه می کند: پژوهش های وی آنچنان عمیق و زیاد بود که فیلم، مجال کافی برای آنرا نداشت و این چنین بود که این تحقیقات را در کتاب هم گردآوری می کرد.
این مستندساز، طیاب را هنرمندی تجربه گرا می داند و ادامه می دهد: اطلاعاتی که در فیلم هایش ارائه می دهد آنچنان عمیق و درست است که آثارش در مراکز علمی جهان به نمایش در می آمدند و این به سبب سلامت پژوهش های وی بود.
به گفته اسکویی، یکی از مهمترین خاصیت های آثار طیاب، دراماتیک بودن آنهاست و این همه برآمده از دانش عمیق وی در حوزه درام و ادبیات است.
این هنرمند از طیاب بعنوان «دانشی مرد»ی یاد می کند که در مستندهایش بخوبی به جغرافیا، تاریخ، مردم شناسی، فرهنگ و... توجه داشته و همین خاصیت ها سبب شده آثار او خشک نباشند بلکه با بهره بردن از ضرباهنگ موسیقی و به کار گیری درست درام، مخاطب با اشتیاق روایت این آثار را دنبال کند.
اسکویی با ستایش طیاب به عنوانی هنرمندی که همیشه در حال مطالعه بوده، می گوید: پژوهش جزو ارکان اصلی زندگی او و خسرو سینایی بود و این دو هنرمند بر تمام حوزه ها اشراف داشتند؛ تسلطی که متاسفانه امروزه در مستندسازی ما دیده نمی گردد و جوانان ما خیلی کوتاه و به سرعت، مراحل تحقیق را سپری می کنند. اما بزرگانی مانند منوچهر طیاب حتی به خبررسانی کارهای خود اهمیتی نمی دادند.
او، طیاب را سرباز واقعی حوزه فرهنگ می داند و می افزاید: جانش را برای این کهن بوم و بر گذاشت. همیشه رخت سفر بر تن داشت. چندین سفر را با هم رفتیم و شناخت او از مناطق گوناگون و وسواس و حساسیتش در حوزه تحقیق، همانند پژوهشگران قرن 19 و 20 بود.
اسکویی درباره دیگر خاصیت های شخصیتی طیاب می گوید: در او ذره ای بخل، کینه یا حسد نمی دیدی. روح و جانش زلال و یگانه بود و همیشه پیگیر کار ما بود و با چه دقت و حساسیتی کارهای مان را دنبال می کرد.
او که بعنوان راوی در ساخت مستند «زاگرس گاهواره تمدنی کهن» در کنار طیاب بوده است، با تاکید بر ضرورت توجه بیشتر به چهره هایی مانند منوچهر طیاب ادامه می دهد: وزارت ارشاد مسئولیت دارد درباره مفاخر کشور کتاب، فیلم و اسناد تهیه نماید. اینها دردانه ها و فرزندان واقعی کشورمان هستند که یک به یک از دست می روند.
اسکویی که از خیلی از مفاخر ایران زمین عکاسی کرده است، خاطرنشان می کند: همه ما شعار ایران دوستی سر می دهیم ولی در نهایت به فکر گذران زندگی خود هستیم. کم شمار هستند کسانی مانند ایرج افشار، خسرو سینایی، منوچهر ستوده یا منوچهر طیاب. گویی جهان هستی اینان را بعنوان پیامبران فرهنگ برگزیده است.
او که قبل از آخرین سفر طیاب، این هنرمند را در مراسمی دیده است، اضافه می کند: در آن دیدار به ایشان گفتم می خواهم از شما عکاسی کنم و وی گفت من که هستم، فقط برای درمان به وین می روم و زود برمی گردم. برو سراغ کسانی که بزرگتر هستند یا آنان که گوشه گیری اختیار کرده اند. وقتی از سفر بازگشتم، قراری خواهیم گذاشت نه فقط برای عکاسی بلکه برای گپ و گفت و صحبت کردن از تازه ترین کتابی که نوشته ام.
اسکویی می گوید: تقدیر مجال نمی دهد. 50 ساله شده ام. در طول این مدت عزیزان زیادی از دست داده ام؛ پدرم، پدر همسرم، خسرو سینایی و حالا هم منوچهر طیاب و گویی یاد نگرفته ام که این بزرگان قرار نیست همیشه بمانند و نباید منتظر ماند. ناگهان می بینی که رفته اند.
او در انتهای سخنان خود اضافه می کند: تنها چیزی که آرامم می کند این است که شصت هفتاد سال عاشقانه برای این سرزمین کار کرد و لذتش را برد. تا آخرین لحظه پرسش داشت. او دانش آموزِ پیوسته فرهنگ، تاریخ، جغرافیا و... بود.
منوچهر طیاب هنرمند سرشناس عرصه سینمای مستند بامدادان 4 شهریور ماه در وین بر اثر سرطان درگذشت.




منبع:

1399/06/05
13:03:44
5.0 / 5
1789
تگهای خبر: اطلاعات , بازی , جوانان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۹ بعلاوه ۱
بازی اندروید