به گزارش بازی اندروید عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور با تکیه بر ضرورت آموزش مهارت های فرزندپروری به والدین و با انتقاد از وضعیت نامناسب مهارت والدین در امر فرزندپروری، اظهار داشت: والدین تصور می کنند باید با کودکان ˮدوستˮ باشند و ازاین رو موضوعات دنیای بزرگسالان را برای کودکان مطرح و از اظهار نظر آنها درباره مباحثی که متناسب با سن کودکان نیست خوشنود می شوند درحالی که کودکان باید بیاموزند در سن خود زندگی کنند و والدین در عین قانون گذاری برای برقراری ارتباط درست با فرزندان، ˮرفتار دوستانهˮ با آنها داشته باشند.
دکتر آسیه اناری در گفتگو با ایسنا، اظهار کرد: والدین باید به کودکان اجازه دهند تا در سن خود و نه عقب تر یا جلوتر از آن زندگی کنند. وارد کردن کلمات دنیای بزرگسالان به دنیای بچه ها و صحبت کردن درباره موضوع هایی فراتر از سن کودکان با آنها نوعی "کودک آزاری هیجانی" به حساب می آید. والدین با چنین رفتاری کودکان را وارد دوره ای از تحول می کنند که نوعی آزار به حساب می آید.
این مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور خاطرنشان کرد: نباید "دوست" بودن با بچه ها را با برقراری "رابطه دوستانه" اشتباه گرفت. دوست بودن با بچه ها اشتباه است بلکه والدین باید "رابطه دوستانه" با بچه ها داشته باشند و در عین حال مرزی میان والدین و کودکانشان وجود داشته باشد.
اناری با اشاره به اینکه والدین تصور می کنند با بیان کلمات دنیای بزرگسالان و صحبت کردن درباره موضوعات دنیای بزرگسالان، با فرزندان خود "دوست" هستند، اظهار داشت: این درحالی است که اینگونه، والدین اطلاعاتی به بچه ها منتقل می کنند که متناسب با سن آنها نیست و بسیار برایشان صدمه زاست. چنین رفتارهایی به شکلی کودک آزاری به حساب می آید و همچون تبعات آن بلوغ زودرس است. کودک در دنیایی قرار می گیرد که متعلق به او نیست و درگیر تجاربی فراتر از سن خود می شود که میتوان گفت علت آن گذار جامعه از دوره "فرزند پروری سنتی" به "فرزند پروری نوین" است.
وی درباره گذار جامعه از دوره "فرزند پروری سنتی" به "فرزند پروری نوین" خاطرنشان کرد: جامعه ما در میانه گذار از "فرزند پروری سنتی" به "فرزند پروری نوین" است و در این میان به دوره "فرزند سالاری" رسیده است. به این معنا که از دوره "والد سالاری" به دوره "فرزند سالاری" رسیده ایم و در عین حال در شرایط بسیار نامناسب مهارت های فرزندپروری والدین قرار داریم چونکه والدین اصولا به دنبال تحقق خواسته ها و نیازهای برآورده نشده خود در کودکانشان و نه تربیت آنها هستند. این مشکلی است که در والدین جوان شاهد آن هستیم.
این عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور، تصریح کرد: جامعه ما نه در فرزندپروری سنتی که مهم ترین حربه خویش را کتک و تهدید می دانست و نه در فرزند پروری نوین که معتقد بر قانون گذاری صحیح برای برقراری ارتباط با فرزندان است قرار داد. ما در میانه این گذار و نیازمند توجه بیشتر نهادهای سیاست گذار برای رفع این مشکل هستیم، چونکه در غیر این صورت با نسل فرزند سالار بی مسئولیتی مواجه خواهیم شد که نه تحت تأثیر فرزند پروری سنتی و با حربه ترس وظایفشان را انجام می دهند و نه یاد گرفته اند با صلح به تعامل با والدین برسند.
وی اعتقاد دارد که والدین باید اجازه دهند بچه ها در سن خود کودکی کنند و درگیر مسائل دنیای خود و نه مسائل دنیای بزرگترها باشند و آنها را حل کنند چونکه این گونه در بزرگسالی فرزندان نرمال تر، عادی تر و به هنجارتری خواهند بود. باید اجازه داد بچه ها در هر سنی دغدغه همان سن را داشته و به تدریج بزرگ شوند.
این روانشناس با اشاره به اینکه نظریه پردازان تحولی نوین معتقدند باید متناسب با سن کودکان با آنها صحبت کرد، اظهار داشت: والدین نباید با صحبت کردن فراتر از سن کودکان آنها را بسیار جلوتر از سنشان سوق دهند چونکه این امر حاصلی برایشان نخواهد داشت. والدین باید اجازه دهند بچه ها قدم به قدم دنیای کودکی، نوجوانی، جوانی و بزرگسال را طی کنند و عجله ای برای بزرگ شدن آنها نداشته باشند.
به قول اناری، اولین نکته در آموختن مهارت های فرزند پروری آن است که بدانیم فرزندمان در چه سنی است، چه نیازهایی دارد و چه رفتارهایی در سن او طبیعی است. ازاین رو زیربنای مهارت های فرزند پروری شناخت "دوره تحولی و خصوصیت های تحولی" فرزندان است چونکه امکان دارد خصوصیت و رفتاری برای سنی به هنجار و برای سن دیگر نا به هنجار باشد.
عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور"قانون گذاری و برقراری ارتباط مثبت" با فرزندان در سنین مختلف را همچون مولفه های مهم فرزندپروری دانست و اظهار داشت: والدین باید بدانند چگونه قانون بگذارند و چگونه با کودکان ارتباط برقرار کنند. از طرفی "توجه مثبت نامشروط" در امر فرزندپروری بسیار مهم می باشد. فرزندان را باید برای موجودیت آنها و نه برای کارهایی که انجام می دهند یا نمی دهند دوست داشت. این گونه اعتماد به نفسشان هم افزوده می شود.
او همینطور این را هم اظهار داشت که گذران وقت والدین با فرزندان درواقع پشتوانه محکمی برای والدین به حساب می آید چونکه هرچه در روزهای کودکی برای فرزندان وقت بیشتری بگذاریم در روزهای بزرگسالی افراد مستقل تری خواهند بود. ازاین رو رابطه مثبت و با کیفیت والدین با بچه ها که با بازی و... همراه و توام با احترام به آنها باشد می تواند مشکلات کمتری در سنین نوجوانی برای فرزندان ایجاد نماید.
این روانشناس با تکیه بر لزوم آموزش مهارت های فرزندپروری به والدین، آموزش این مهارت ها را به مثابه گواهینامه و مجوز والدین برای فرزندآوری دانست و تصریح کرد که این آموزشها باید قبل از حاملگی آغاز و تا انتهای دوره نوجوانی و بلوغ ادامه پیدا کند.
اناری با انتقاد از عدم جدی گرفتن آموزش مهارت های فرزندپروری از جانب والدین، اظهار نمود: متاسفانه به صورت کلی امر آموزش خیلی جدی گرفته نمی گردد و مردم تصور می کنند در تمامی موضوعات دانایی لازم را دارند. در بحث فرزندپروری هم همان مواردی که از پدر و مادر خود آموخته اند بر روی فرزندشان اجرا می کنند و از طرفی رفتن به روانشناس برای آموختن این مهارت ها هم آنچنان که باید و شاید نهادینه نشده است. به علت جایگاه پایین آموزش در کشور متاسفانه خیلی ها تصور می کنند تمامی مهارت ها را می دانند و یا برای آموختن آنها اغلب به "دانش اینترنتی" و مطالعه در فضای اینترنت اکتفا می کنند.
مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور در انتها به اهمیت نقش پدران در فرزند پروری هم اشاره نمود و اظهار داشت: برخی پدران خیلی سخت در فرایند آموزش مهارت های فرزندپروری مشارکت می کنند چونکه تصور می کنند این مهارت ها را بلدند. از طرفی نقش پدران در فرزند پروری در کشور ما بسیار نادیده گرفته و بخش اعظم تربیت به دوش مادران سپرده شده است. ازاین رو عدم گذران وقت پدران با فرزند هم می تواند خلاءهای عاطفی میان آنها و فرزندان ایجاد نماید که این خود هم بسیار صدمه زا است.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب