به گزارش بازی اندروید لیلی رشیدی هرچند باور دارد كه هنری مانند تئاتر می تواند در تلطیف فضای جامعه و كاهش جرم و جنایت موثر باشد اما می گوید: نباید نفس مان از جای گرمی دربیاید چون ما از خیلی از امور بدیهی، بی بهره ایم.
این هنرمند به دنبال فاجعه قتل «رومینا» در گفتگویی با ایسنا افزود: مسلما هنری مانند تئاتر به سبب ابعاد تربیتی و آموزشی خود باید در تمام شهرها و روستاهای ما وجود داشته و اصلا جزو برنامه درسی کودکان و نوجوانان ما باشد که اگر چنین بود، چه بسا کمتر شاهد فجایعی مانند قتل تلخ «رومینا» می بودیم.
رشیدی که سال هاست در حوزه تئاتر و فیلم کودک و نوجوان فعالیت می کند، اشاره کرد: این را باید از ذهن مان بیرون بیاوریم که آموزش تئاتر به مدلول پرورش هنرمند است چونکه تئاتر وسیله ای است به جهت اینکه کودک یا نوجوان بتواند احساسات و عواطف خودرا تخلیه کند، یاد بگیرد حرف خودرا به درستی بر زبان آورد، سخن دیگران را هم گوش بدهد و زندگی در گروه را بیاموزد.
این بازیگر ابراز تاسف کرد: اگر «رومینا» و پدرش آموزش تئاتر دیده بودند، شاید یاد می گرفتند با وجود تمام اختلاف سلیقه ها درکنار یکدیگر زندگی و نظر مخالف خودرا تحمل کنند برای اینکه یکی از مهم ترین کارکردهای تئاتر، زندگی گروهی است و این چیزی است که خیلی از ما توانایی آنرا نداریم.
رشیدی اشاره کرد: آموزش تئاتر به معنای آن نیست که مقرر است هنرمند پرورش بدهیم بلکه تئاتر ابزاری است جهت زندگی بهتر و فرهنگ بالاتر است. به این معنا که هم تماشای تئاتر و هم آموزش آن به ما کمک می نماید که انسان هایی بهتر با فرهنگی بالاتر شویم ولی متاسفانه ما آنقدر از امور بدیهی، بی بهره ایم که وقتی این گونه صحبت ها مطرح می شود، پیش خودمان فکر می نماییم مگر کجا زندگی می نماییم که چنین توقعاتی داریم؟! نباید نفس مان از جای گرمی دربیاید!
رشیدی با تاکید بر لزوم بازبینی در قوانین مربوط به حقوق کودکان و نوجوانان افزود: قدردان همه فعالان حقوق کودکان و نوجوانان هستیم و امیدواریم با همراهی های مجلس و دولت، کوشش های آنان به ثمر بنشیند تا جامعه ای آرام تر و کم خشونت تر داشته باشیم.
وی همینطور اشاره کرد: این خواسته ها به مدلول مخالفت با کسی نیست بلکه ما می خواهیم کودکان شادتر و خانواده های سالم تری داشته باشیم.
رشیدی که سال هاست در حوزه آموزش تئاتر به کودکان و نوجوانان فعالیت می کند، اضافه کرد: بعنوان کسی که در این عرصه اندک تجربه ای دارم، آرزویم این است که آموزش و پرورش ما برای آموزش گسترده تئاتر در تمام مناطق وارد عمل شود و دلم می خواست مانند تمام فعالان حوزه کودک می توانستم سالی یک ماه در یکی از روستاها با بچه ها تئاتر کار کنم.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا شعار تئاتر برای همه در تمام این سال ها عملی نشده و نوجوانانی مانند «رومینا» سهمی از تئاتر و مزایای آن نداشته اند، توضیح داد: این شعار هم مانند بسیاری دیگر از خواسته های ما در حد حرف باقی ماند و هیچ گاه عملی نشد. شاید بدبینی است اگر بگویم در جامعه ما هستند کسانی که تئاتر نمی خواهند و گویی به نفع عده ای نیست که جامعه ای بافرهنگ تر و مطالبه گر داشته باشیم. البته امیدوارم قضاوتم بدبینانه باشد.
این کارگردان تئاتر افزود: اگر می خواهیم نسل بعدی را بدرستی تربیت نماییم، نباید از مزایای هنری مانند تئاتر غافل شویم. با پرورش درست کودکان امروز است که فردا می توانیم خانواده های بهتری داشته باشیم.
رشیدی در ادامه از مشکل دیگری هم سخن گفت و اضافه کرد: افراد بسیاری هستند که علاقه مندند در مکان های دورافتاده برای کودکان و نوجوانان کتابخانه درست کنند یا نمایش به صحنه ببرند ولی آنقدر سنگ جلوی راهشان می اندازند که خیلی از آنان از خیر تصمیم خود می گذرند.
این هنرمند افزود: خیلی از افراد را می شناسم که بدون هیچ چشمداشت و به دور از هر گونه شلوغ کاری در مناطق محروم و روستاها فعالیت فرهنگی انجام داده اند اما انجام این فعالیت ها نیازمند فراهم شدن بسترهایی است. بطور مثال برای تسهیل این امر شرایطی فراهم نماییم که افراد داوطلب برای فعالیت فرهنگی در این نقاط، نیازمند مجوزهای عجیب و غریب نباشند. اگر کسی از این داوطلبان حمایتی نمی کند باری هم بر دوش آنان نگذارد و از آن بدتر انگی به آنان نزند که تا مدت ها برای پاک کردنش، تلاش کنند.
او در آخر ابراز تاسف کرد: در روستای رومینا یک موضوع بسیار ساده نادیده گرفته شد. همانطور که یکی از دوستان روانشناس بدرستی گفته بود، این خانواده نباید تنها رها می شدند برای اینکه با میزان خشم و عصبیتی که آنان داشتند، بروز یک فاجعه دور از ذهن نبود ولی متاسفانه خیلی از ما برخورد درست در چنین شرایطی را نمی دانیم چون برای این موقعیت ها آموزش ندیده ایم.
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب