عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان در انجمن ازدواج و خانواده کشور با اشاره به اینکه به علت هیجانی بودن نوجوانان امکان خودکشی در آنها بیشتر است اما این به آن معنا نیست که خودکشی در نوجوانی شیوع بیشتری دارد، اظهار داشت: خودکشی می تواند پدیده ای بسیار مسری در میان نوجوانان باشد. گاها نوجوانان با شنیدن اخبار خودکشی برای تخلیه هیجانت و حتی خودنمایی و بی آنکه نسبت به خودکشی و عواقب آن آگاه باشند دست به اینکار می زنند، ازاین رو سفارش می شود در حضور نوجوانان درباره خودکشی صحبت نشود.
دکتر آسیه اناری در گفتگو با ایسنا، با بیان این که نوجوانان به آینده فکر نمی کنند و به علت غلبه هیجانات امکان دارد گاها به خودکشی روی آورند، در آستانه روز جهانی جلوگیری از خودکشی، اظهار نمود: شنیدن اخبار خودکشی و صحبت درباره آن می تواند میل و کنجکاوی نوجوانان به خودکش را بخصوص در اوایل و اواسط نوجوانی یعنی ۱۲ تا ۱۶ سالگی افزایش دهد، ازاین رو سفارش می شود در حضور نوجوانان از اقدامات و تجربیات خودکشی دیگران به هیچ وجه صحبت نشود.
این روانشناس خاطرنشان کرد: گاها نوجوانان حتی نمی دانند خودکشی چیست و به این علت که منطق در دوران نوجوانی کمتر جای دارد امکان خودکشی در دوران نوجوانی هم بیشتر است به صورتی که امکان دارد نوجوان با یک دعوای ساده به خودکشی فکر کند.
وی با اشاره به اینکه به صورت کلی مبادرت به خودکشی قبل از ۴۰ سالگی شیوع بیشتری دارد، درباره علل خودکشی در نوجوانان افزود: یکی از علل خودکشی در نوجوانان به اختلالات خلقی نظیر اضطراب و افسردگی معطوف می شود که نیاز است در این مواقع حتما خانواده ها از مشورت روانپزشکان استفاده کنند. از طرفی به علت این که نوجوان بسیار تحت تأثیر محیط است، شرایط محیطی هم می تواند بر مبادرت به خودکشی موثر باشد. در چنین مواقعی نوجوانان به علل احساسی بودن، از روی هیجان تصمیم می گیرند که به خود صدمه بزنند. در این مواقع ضروریست والدین از دعواهای بد، تحقیر و سرزنش نوجوان دست برداشته و مراقب تغییرات خلق و خویی و رفتاری نوجوان باشند.
این روانشناس بالینی کودک و نوجوان با تکیه بر این که خانواده ها در روزهای نوجوانی باید حتی خیلی بیشتر از دوران نوزادی مراقب غیر مستقیم فرزندان خود باشند، خاطرنشان کرد که والدین باید مراقب نشانه های افسردگی در نوجوانی باشند چونکه مبادرت به خودکشی به علت اختلال افسردگی در نوجوانی بسیار زیاد است.
نشانه های افسردگی نوجوانان
این روانشناس کودک و نوجوان تمایل رفتن از خانه و به زبان آوردن آن از جانب نوجوان، پرخاشگری، عدم علاقه به درس، عدم علاقه ارتباط با خانواده، خوابیدن بسیار زیاد، استفاده بسیار زیاد از فضای مجازی را همچون نشانه های افسردگی در نوجوانی دانست و اضافه کرد: نوجوان افسرده فردی نیست که با دوستانش بیرون نمی رود و دائما در خانه هست و نمی خندد بلکه نوجوان افسرده فردی است که پرخاشگری زیاد و تاکید بر انجام یک کار بسیار زیاد دارد. والدین باید بدانند نشانه های افسردگی در نوجوانی با بزرگسالی متفاوت می باشد و باید نسبت به این نشانه حساس باشند.
مراقب اتفاقات روحی نوجوانتان باشید
به قول اناری والدین باید مراقب اتفاقات روحی روانی نوجوان نظیر شکست های عاطفی و دعواهای بد خانوادگی، دعوا با دوستان، مسخره شدن، از دستس دادن دوست صمیمی به علل مختلف نظیر مهاجرت، سرخوردگی زیاد بعد از عدم موفقیت در دروس تحصیلی و سرزنش بسیار زیاد خانواده و... باشند و اگر متوجه تغییرات روحی و روانی در فرزندان شدند باید نسبت به این علایم حساسیت نشان دهند تا مانع از اقدامات هیجانی نظیر خودکشی در نوجوان شوند.
به قول این عضو هیئت رییسه انجمن روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، شنیدن و برجسته شدن اخبار خودکشی احتمال خودکشی در نوجوانان را بالا می برد چونکه نوجوانها رفتار دیگران بخصوص نوجوانان دیگر را تقلید کرده و بی آنکه بدانند این اقدام چه صدمه ای به آنها و خانواده ها می زند دست به خودکشی می زنند.
نوجوانان بدون دانستن مفهوم "مرگ" دست به خودکشی می زنند
اناری با اشاره به اینکه گاها نوجوانها بدون دانستن مفهوم مرگ مبادرت به خودکشی می کنند، تصریح کرد: در دوران نوجوانی گاها امکان دارد شاهد موجی از خودکشی بدون علت باشیم که دلیل آن به احساسی و هیجانی بودن نوجوانها و تقلید رفتار از دیگران باز می گردد. نوجوانها هیجانی فکر می کنند و قسمت منطقی مغزشان هنوز رشد نکرده و با مغز ابتدایی که سرشار از هیجان است تصمیم می گیرند. نوجوانها قدرت پیشبینی اندکی دارند و متوجه این نیستند که خودکشی چه صدمه ای به آنها می زند و حتی گاها نمی دانند مبادرت به خودکشی منجر به مدگ آنها می شود.
این عضو کمیته تخصصی روانشناسی بالینی کودک و نوجوان سازمان نظام روانشناسی به والدین سفارش کرد: والدین باید نسبت به نشانه های افسردگی در نوجوانان حساس باشند و نسبت به دارو درمانی گارد نگیرند و مقابله نکنند. در بعضی مواقع دارو درمانی بسیار ضروری می باشد. دارو درمانی می تواند در مقطعی کمک کننده باشد. اگر نوجوانی نشانه های افسردگی را دارد حتما باید تحت درمان روانشناس و روانپزشک قرار گیرد.
به نقل از ایشان، والدین نباید دائما نوجوانی را که از خودکشی صحبت کرده نصیحت کنند بلکه باید به صورت غیر مستقیم بر رفتار او نظارت داشته باشند.
این عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان در انجمن ازدواج و خانواده کشور خاطرنشان کرد: نوجوانی که حتی به شوخی از خودکشی صحبت می کند نباید در محیطی تنها گذاشته شود و والدین باید مراقب وسایل نزدیک دست او باشند. این نوجوان حتما باید به روانپزشک رجوع و روان درمانی را آغاز کند. روان درمانی در این شرایط حدود یک سال طول می کشد و با یک جلسه رفتن به روانپزشک نمی توان توقع داشت همه مسایل خوب شود.
از دارو درمانی نترسید
این روانشناس کودک و نوجوان با تکیه بر این که نباید نوجوان دارای سابقه مبادرت به خودکشی را تحقیر، سرزنش و یا درباره اقدام پیشین وی در حضور دیگران صحبت و این اقدام را به او یادآوری کرد، اضافه کرد: اگر دوستان نوجوان دست به خودکشی زده اند باید خیلی مواظب نوجوان باشیم چونکه بسیار احتمال دارد بخاطر جلب توجه یا احساسی شدن او هم مبادرت به خودکشی کند. والدین باید مراقب تغییرات خلقی ناگهانی در بچه ها و ابزارهایی که بچه ها می خرند باشند. قرص ها را در دسترس فرزندان خود قرار ندهند، اگر از نوجوان رفتار پر خطری دیدند از روانپزشک کودک و نوجوان و روانشناس کودک و نوجوان کمک بگیرند و از دارو درمانی نترسند. متاسفانه دارو درمانی در میان خانواده ها تابویی به حساب می آید و فرهنگ استفاده از دارو در خیلی از خانواده ها پایین است، به صورتی که بعضی والدین حتی اجازه مصرف دارو با تجویز پزشک برای پچه های با ریسک بالا را هم نمی دهند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب