به گزارش بازی اندروید رضا کوچک زاده و چند پژوهشگر دیگر که به صورت گروهی از شرکت در همایش پژوهشی جشنواره تئاتر آیینی سنتی انصراف داده اند، به دنبال توضیحات روابط عمومی این جشنواره درباره علل انصراف آنان از شرکت در این همایش، نکاتی را مطرح نمودند.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، قرار بود رضا کوچک زاده، پژوهشگری که در حوزه شبیه خوانی فعال است، طراحی و مدیریت پنل «شبیه خوانی؛ نگاهی نوین» را در همایش پژوهشی بیستمین جشنواره تئاتر آیینی سنتی را بر عهده داشته باشد اما او هفته گذشته، در گفتگو با ایسنا علل انصراف خود و دیگر همکارانش را از شرکت در این رویداد اعلام نمود.
به فاصله چند روز بعد، روابط عمومی این جشنواره هم توضیحاتی را درباره مطالب مطرح شده از جانب این پژوهشگر در اختیار ایسنا گذاشت اما این توضیحات با پاسخی دیگر از جانب کوچک زاده رو به رو شد و او متنی را که به امضای دیگر همکارانش در این پنل رسیده است، در اختیار ایسنا گذاشت.
این متن به شرح زیر است:
«در پی پاسخ روابط عمومی بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی که در تاریخ ۱ آذرماه سال ۱۴۰۰ با کد خبر ۱۴۰۰۰۹۰۱۰۰۳۴۹ در خبرگزاری ایسنا نشر یافته است، نکته هایی را برای آگاهی یادآور می شویم؛
قبل از هر چیز خویش و شما را به پای بندی به اخلاق انسانی و راستی و درستی در کارها سفارش می نماییم. جشنواره هم چون دنیا محل گذر است؛ توشه ها را دریابیم.
بهتر آن بود که به جای روابط عمومی جشنواره، دبیر علمی همایش (به عنوان دعوت کننده ی پنل پژوهشی شبیه خوانی و مسؤول همایش) یا دبیر جشنواره پاسخ گو باشند و ما را به گفتگو و برطرف شدن سوءتفاهم های احتمالی بخوانند. قبل از رسانه ای شدن مسئله، تماس هایی با دبیر علمی همایش، دبیر جشنواره و قائم مقام دبیر جشنواره انجام شده بود که شوربختانه هیچ یک پاسخی درخور ندادند. آگاهی به مسائل روی داده و بررسی دقیق سندها، شرط نخست پاسخ گویی است که مدیر روابط عمومی از آنها دور بوده است. در پاسخ به بندهای اطلاعیه ای که شتاب زده و نیندیشیده و بی سند نوشته شده است و افترا هایی بی اساس را به گفت وگوی رضا کوچک زاده در خبرگزاری ایسنا نسبت داده است، چند جمله را یادآور می شویم.
۱. فرو کاستن انصرافی گروهی به مسئله ای فردی، نادیده گرفتن مشکل و نشناختن آن است. همه ی پژوهشگران پنل پژوهشی «شبیه خوانی؛ نگاهی نوین» با هم و به نشانه ی اعتراض از همایش کناره گیری کرده اند.
۲. در بند دو از بیانیه آمده است؛ «دعوتی به جز فراخوان عمومی از ایشان انجام نشده است». سازوکار همایش برای مقاله های حاصل از فراخوان، ثبت چکیده ی مقاله ها و فرم پر شده ی تقاضای شرکت در سایت ایران تئاتر بوده است. در فراخوان همایش چنین آمده است؛ « پژوهشگران و علاقه مندانِ شرکت در سمینار تا تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۰ فرصت دارند با رفتن به سایت ایران تئاتر نسبت به تکمیل فرم تقاضا و بارگذاری مدارک لازم اقدام نموده و کد رهگیری دریافت کنند». چکیده های پنل «شبیه خوانی؛ نگاهی نوین» در ایران تئاتر ثبت نشده اند و فرم درخواست هم پر نشده و کد رهگیری هم برای پژوهشگران ما صادر نشده است. اگر دعوت دبیر همایش در کار نبوده و به دنبال آن آثار به ایشان تحویل نشده، چگونه این چکیده ها به دست داوران رسیده است؟ بماند که فراخوان برای مقاله است؛ نه برای مجموعه ای از نوشتارهای پژوهشی که در ترکیب پنل و برای هم پوشانی موضوعی مشترک به شکل ویژه طراحی می شوند.
۳. در ادامه ی بند دو نوشته اند؛ «بنا بر رویکرد تعاملی برگزارکنندگان جشنواره و سمینار نسبت به تماسهای مکرر آقای کوچک زاده، همکاران سمینار و جشنواره پاسخگوی تقاضاهای ایشان بوده و بیشترین همکاری در جهت تحقق آنها را به عمل آورده اند». جمله بگونه ای آرایش یافته که می رساند چنان تماس ها فراوانی داشته است که به ناچار ما را پذیرفته اند. هیچ یک از پژوهشگران پنل ما جوانِ جویای نام نیستند که نیازمند حضور در همایشی در این سطح باشند؛ همگی تجربه های سالیان تدریس دانشگاه و انتشار کتاب و مقاله های پژوهشی داخلی و جهانی را در کارنامه دارند. همایش ها پایین ترین امتیاز علمی را برای هیات علمی دانشگاه دارند. اگر احترام و پرداخت مالی شایسته هم حذف شود، چه ضرورتی برای این «تماس های مکرر» بوده است؟ تنها طراح و مدیر پنل برای هماهنگی با دبیر علمی همایش در طول چند ماه دو یا سه تماس گرفته است که نمی توان مکررش خواند. این جمله، کاربردی جز تحقیر و ناچیزانگاری پژوهشگران ندارد که از خودمرکزانگاری بیانیه نویسان ریشه گرفته است. استاد حکیم رابط در کتاب «روز هفتم» نوشته اند؛ «بسیار تحقیر شده ام ولی حقارت را هیچگاه نپذیرفته ام».
۴. در بند دیگر بیانیه آمده است؛ «آقای کوچک زاده به صورت واضح به یکی از همکاران جشنواره اعلام نموده اند که شرکت در سمینار منوط به دریافت دستمزد اضافه تر از سقف اعلام شده خواهد بود». این ادعای گزاف احتیاج به مدرک معتبر دارد. طبیعی ست کسی که همه ی گفته هایش به متن رسمی فراخوان همایش بازمی گردد و مسئله ی نویسندگان پنل عدول مدیران از مفاد همان فراخوان است، زیاده خواهی نکند و اگر ثابت شود که از مسیر فراخوان آمده است که دیگر هیچگاه نمی توانسته چنین شرطی هم بگذارد. ولی چون حق خواهی هم از جانب مدیران فرهنگی ما به نیکی تعبیر نمی گردد، نیاز بوده بحث منحرف شود تا با فرافکنی حقیقت پنهان بماند.
۵. نوشته اند «براساس عرف سمینارها پذیرش خلاصه مقاله به منزله پذیرش کل مقاله نیست و تایید مقاله مشروط به عرضه و پذیرش کل مقاله از جانب هیات داوران است».
شگفتا که به پژوهشگرانی حرفه ای، چنین نکته ای یادآوری شده است ولی تجربه ی منفی چند تن از ما از دوره های پیشین همایش آیینی و سنتی نشان داده است، هنگامی که مقاله را تحویل می دهیم و بعد از سخنرانی در همایش، مدیران به راحتی از مفاد فراخوان سر بازمی زنند و دیگر دست مان به جایی نمی رسد. هیچ مقام بالاتر هم در چنین موقعیت هایی احساس مسئولیت و صیانت از حقوق ما نمی نماید. پس مجبور شدیم این دفعه به روشنی از میزان پرداختی بپرسیم. آقای صفاری نژاد از اعضای دبیرخانه ی جشنواره پیامی صوتی فرستاد که بعنوان سند در اختیار خبرگزاری ایسنا هم قرار گرفت؛ «سلام آقای کوچک زاده! من با استاد [فتحلی بیگی] صحبت کردم. گفتند هر مقاله در نهایت یک میلیون و پانصد هزار تومان». پس این گفته حقیقت داشته و برساخته یا تصور ما نبوده است. همه ی تصمیم ما برای انصراف گروهی و اعتراضی، از رسیدن این فایل صوتی شروع شد که هیچ یک از مسئولان جشنواره هم در شأن خویش ندید تماسی بگیرد و مسئله را حل کند. ازاین رو سناریوی «پوستر» در بیانیه شکل گرفته است تا به جای عذرخواهی از اشتباه احتمالی در بیان، از ما متهمانی بسازد علاقمند به «حاشیه». و نگفتند که این حاشیه را چه کسانی و با چه اهدافی پدید آوردند.
۶. در بند نخست آمده؛ «جریان مداوم و علمی سمینار، کمتر گرفتار حاشیه شده است». دلیلش این است که هر یک از ما بیشتر به پژوهش بها می دادیم و هر بار که خلف وعده ای می شد، از آن می گذشتیم. برای نمونه، کسی باید بپرسد چرا مقاله ی کوچک زاده که سه دوره ی پیش به سال ۱۳۹۴ در تالار مشاهیر تئاتر شهر عرضه شد، در دو کتاب نشریافته ی همایش نیامده است. در گفت وگوی نخست با ایسنا هم اشاره شد که مبلغ پرداختی برای آن مقاله یک پنجم تعهد همایش در فراخوان بوده است.
گذشته از همه ی نکته ها بسیار شادمانیم که، چنان که به ما گفته می شد، بیانیه هیچ اشاره ای به کمبود بودجه نکرده است و بیشتر از همه خوشنودیم که بر مبنای اطلاعیه ای که چند جایی انتشار یافته است، دیگر دبیر علمی همایش نمی تواند از حق پژوهشگران بکاهد و مجبور است به آن متعهد باشد. مراد از اعتراض ما همین بود.
با سپاس از خبرگزاری ایسنا که خیرخواهانه پیگیر حق خواهی است.
با احترام: رحمان مرتضوی، مسلم نادعلی زاده، شهاب پازوکی، امیر سهرابی، روح الله سمیع، رضا کوچک زاده.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب