بازی اندروید: کارگردان فیلم «شوماه» از این که فیلمش با موضوع شهدای غواص برخلاف تاکید مسئولان از طرف هیچ نهادی حمایت نشده انتقاد نمود.
مژگان بیات که در نخستین تجربه بلند فیلمسازی خود سراغ عملیات کربلای ۴ و ماجرای شهدای غواص رفته، کار خودرا از سال ۱۳۷۸ با بازیگری شروع کرد. او که در رشته کارگردانی سینما فارغ التحصیل شده، تا حالا در فیلم هایی همچون «پریناز»، «بی خداحافظی»، «جانان»، «صدای منو می شنوید؟»، «چک»، «قبرستان غیرانتفاعی» و «چار چنگولی» بازی کرده و فیلم های کوتاهی همچون «تیزاب» و فیلم ویدیویی «فرزند زمین» را ساخته که جایزه هایی هم کسب کرده است.
او در گفت وگویی با ایسنا درباره ی فیلم «شوماه» که آنرا با موضوع شهدای غواص و بازی فاطمه معتمدآریا، پژمان بازغی و روزبه حصاری، تدوین کیانوش عیاری، صداگذاری علیرضا علویان و همکاری مجید انتظامی و پسرش سروش انتظامی برای ساخت موسیقی در سکوت خبری ساخته است، اظهار داشت: انگیزه من برای ساخت فیلمی از این ماجرا زمانی شکل گرفت که پیکر شهدای غواص چند سال قبل پیدا و تشییع شد و مصمم شدم فیلمی درباره ی این بچه های مظلوم وطن بسازم. بدین سبب تحقیقاتی را شروع کردم و مصاحبه های زیادی با بازماندگان عملیات انجام دادم و در نهایت سال ۱۳۹۹ طرح اولیه نوشته شد و پس از تکمیل فیلمنامه، رایزنی با بازیگران را شروع کردیم و آذرماه سال ۱۴۰۰ پروژه آغاز شد و فیلمبرداری تا اسفندماه طول کشید.
وی که «شوماه» را به تهیه کنندگی همسرش عبدالمحمد نجیبی ساخته، با اشاره به این که هم اکنون فیلم در مرحله پُست پروداکشن است، درباره ی حضور و اعتماد معتمدآریا و دیگر عوامل مطرح در این فیلم به او که نخستین تجربه فیلمسازی بلندش بوده است، بیان کرد: من با خانم معتمدآریا در فیلم «پریناز» همبازی بودم و از آنجا که با هم آشنایی داشتیم، پیشنهاد بازی در این فیلم را مطرح کردم. ایشان قبل تر کامل ترین نقش خودرا در زمینه سینمای دفاع مقدس در فیلم «گیلانه» ایفا کرده بودند ولی وقتی فیلمنامه را خواندند داستان را دوست داشتند و با وجود آن که خارج از کشور بودند، در فاصله ای کوتاه برای شروع کار به ایران برگشتن. درحقیقت نه فقط خانم معتمدآریا بلکه دیگر همکاران من در این فیلم بخاطر اهمیتی که به موضوع فیلم می دادند، در آن حضور پیدا کردند و با توجه به این که پروژه در بخش خصوصی بود بیشترین همراهی را با ما انجام دادند. حتی آقای مجید انتظامی با وجود این که سال ها است برای هیچ فیلمی موسیقی نساخته اند، پس از دیدن «شوماه» ابراز تمایل کردند که با این پروژه همکاری کنند ولی باتوجه به شرایط جسمی، ایشان سرپرست موسیقی است و سروش -فرزندشان- آهنگسازی فیلم را برعهده دارد.
بیات با اعلان اینکه قصد نداشته درباره ی فیلم خبررسانی زیادی صورت گیرد تا به زمان نمایش برسند، اظهار داشت: وقتی سال قبل فیلم را کلید زدیم، قصد داشتیم آنرا برای جشنواره فجر ۱۴۰۱ آماده نماییم و برنامه ریزی هم بر این بود که فقط یک خبر مقدماتی برویم تا نزدیک به زمان جشنواره، که کلا در این چند ماه اخیر شرایط تغییر نمود.
او در پاسخ به این که آیا از ابتدا قصد بر این بوده که «شوماه» در بخش خصوصی ساخته شود و هیچ کدام از ارگان های دولتی که به طور معمول در پروژه های دفاع مقدسی مشارکت دارند، در این فیلم حضور نداشته باشند، بیان کرد: هدف ما این نبود که فقط در بخش خصوصی کار نماییم و از آنجا که به طور معمول نحوه پرداخت ها توسط نهادها و ارگان ها با تاخیر زمانی مواجه می شود، ما سرمایه خودرا گذاشته بودیم برای زمانی که موقع تسویه حساب گرفتار مشکل شدیم چون پرداخت بموقع دستمزد عوامل برای ما اهمیت بسیاری داشت؛ بنا بر این به تمام ارگان های مرتبط همچون انجمن سینمایی دفاع مقدس، بنیاد سینمایی فارابی و حوزه هنری مراجعه کردیم ولی هیچ کدام برخورد مناسبی با ما و در شأن فیلم انجام ندادند.
بیات با اشاره به این که پنج جلسه نمایش برای فارابی گذاشته شده، اظهار داشت: تعدادی از این ارگان ها از ساخت فیلم های کمدی و اجتماعی هم حمایت نمی کنند و وقتی از فیلمی درباره ی شهدای غواص هم حمایت نمی کنند، فقط این شائبه را به وجود می آورند که مسئله، شخص است نه فیلم؛ یعنی اشخاص و به عبارتی خودی ها هستند که حمایت می شوند نه آثار. آقای اسماعیلی (وزیر ارشاد) بارها در صحبت های خود تاکید کرده بود که از فیلم های ارزشی، انقلابی، دفاع مقدسی حمایت می کنند ولی چطور می شود فیلمی که نظر تایید شورای پروانه نمایش سازمان سینمایی را گرفته، مشاور وزیر در امور سینمایی و مدیران دیگر در دستگاه های در رابطه با این حوزه هم آنرا دیده و ایرادی نگرفته اند، باز هم بدون حمایت باقی می ماند تا برای گرفتن هر وسیله و تجهیزاتی که در رابطه با موضوع فیلم است حتی گرفتن تابوت و پرچم به دردسر و متحمل شدن هزینه زیاد بیفتد؟
او درباره ی این که آیا برای نمایش فیلم در جشنواره فجر متقاضی شده است؟ اظهار داشت: «شوماه» فعلا در مرحله پست پروداکشن است و بدهی هم دارد. ما به جهت اینکه فیلم به اینجا برسد یک وام سنگین از بانک خصوصی گرفتیم. زمانی هم که درحال مذاکره با فارابی بودیم، گفتند که در جشنواره ثبت نام نماییم تا کارها عقب نیفتد. ما هم بعد از انتشار فراخوان، فیلم را ثبت نام کردیم چون اعتماد داشتیم که از فیلم حمایت می شود اما وقتی به نتیجه نرسیدیم، دیدیم چه ضرورتی دارد که فیلم تولید شده در بخش خصوصی را به جشنواره ای بدهیم که احتمالاً در مقابل یک قضاوت ناعادلانه در رقابت با فیلم هایی قرار می گیرد که با بودجه های سنگین و حمایت دولت تولید شده اند. ضمن این که همیشه آرزوی من این بود که بتوانم سیمرغ مردمی را دریافت کنم و این جایزه حتی از جایزه کارگردانی هم برایم مهم تر بوده، حالا که حمایتی اتفاق نیافتاده ترجیح می دهم فیلم را برای اکران باقی بگذارم.
وی تصریح کرد: البته بتازگی از طرف سازمان سینمایی گفته شده که فیلم های حاضر در جشنواره فجر در اولویت اکران سال آینده خواهند بود. آیا می توانند فیلمی را که با موضوع شهدای غواص تولید شده به اکران راه ندهند، آن هم در شرایطی که فیلم های تولیدی با بودجه های کلان در مجموعه های دولتی آمار مخاطبانشان در سالهای قبل مشخص است ولی حتی گزارشی از آنها منتشر نمی کنند؟
بیات در آخر در پاسخ به این که اگر از فیلمش حمایت می شد در جشنواره فجر شرکت می کرد؟ اظهار داشت: هم اکنون بنای من برای شرکت نکردن در جشنواره، بدین سبب است که به عنوان بخش خصوصی فضا را برای رقابت و قضاوت عادلانه مناسب نمی بینم اما درباره ی کلیت جشنواره فجر معتقدم که این جشنواره متعلق به ماست و چرا باید خودرا از آن محروم کنیم؟ آن قسمتی از مردم که در مقابل حضور هنرمندان جبهه گیری می کنند اگر منطقی فکر کنند می بینند که پول این جشنواره از بیت المال است، پس متعلق به خود ماست نه دولت. چرا نباید در آن باشیم و حرف بزنیم؟ چرا باید از آن عقب نشینی کنیم؟ هر آنچه در این مملکت هست، متعلق به ماست و تا آن زمان که مردم به این آگاهی نرسند، فرصت و تریبون در اختیار افرادی بدون جایگاه درست قرار می گیرد.
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب