در یكی از روزهای پاییزی سال ۱۳۲۰ در خیابان ری، كوچه آبشار فرزندی به دنیا آمد كه بعدها اوركت سبز ارتشی، خوب بر تنش نشست تا بشود نماد چهره معترض عدالت جو.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، امروز ۲۶ آبان ماه تولد فرامرز قریبیان است؛ بازیگر بی حاشیه سینمای ایران که اهل جار و جنجال نیست، اهل هیاهو و فریاد نیست اما همیشه یادآور اعتراض و عدالت طلبی است.
او که زاده سال ۱۳۲۰ در یکی از محلات قدیمی تهران است، امروز ۷۹ ساله می شود.
گرچه نام قریبیان با سینمای مسعود کیمیایی گره خورده ولی کمتر بازیگری داریم مانند او که کارنامه ای پر و پیمان داشته باشد و مقابل دوربین تعداد زیادی از کارگردان های معتبر سینمای ایران ایفای نقش کرده باشد.
او در سالهای پر شمار فعالیت خود با هنرمندانی همانند بهمن فرمان آرا، اصغر فرهادی، یدالله صمدی، محمد علی نجفی، سیف الله داد، امیر قویدل، پوران درخشنده، ابوالحسن داودی، ابراهیم حاتمی کیا، جهانگیر جهانگیری، مهدی صباغ زاده و... همکاری داشته است.
از سالهای آغازین دوره نوجوانی که با مسعود کیمیایی رفیق شد، هر دو تصمیم شان را گرفته بودند؛ این دو نوجوان که عشق شان فیلمهای وسترن بود، هیچ راهی جز سینما نداشتند. کیمیایی کارگردانی را برگزیده بود و او بازیگری را.
اما عشق به بازیگری سبب نشد به بازی در هر فیلمی تن بدهد. با این که در سالهای قبل از انقلاب برای بازی در فیلمفارسی پیشنهاد هم داشت، حضور در آن نوع سینما را دوست نداشت و ترجیح داد در فیلم «بیگانه بیا» بعنوان دستیار کارگردان در کنار کیمیایی باشد تا بخت با او یار شود و فیلم «خاک» ساخته شود.
از اوایل دهه ۵۰ که با بازی در «خاک» و پس از آن در «گوزن ها» خوش درخشید، سینمای ایران دانست که بازیگر نقش های اعتراضی خویش را یافته است.
و جالب اینجاست که پس از انقلاب و دگرگونی حوزه های فرهنگی و هنری و شکل گیری سینمایی تازه، این چهره نه تنها کمرنگ نشد بلکه همچنان پر قدرت، حضور خویش را بر پرده نقره ای تثبیت کرد.
بازی در فیلم «غزل» کار دیگری از مسعود کیمیایی و «جنگ اطهر» به کارگردانی محمد علی نجفی، دیگر فعالیتهای وی در سالهای قبل از انقلاب است. همچنانکه در سال ۵۷ با بازی در فیلم «سایه های بلند باد» با بهمن فرمان آرا همکاری کرد و هنوز هم این فیلم را دوست می دارد.
اما سال ۶۱ با بازی در فیلم «سفیر» به کارگردانی فریبزر صالح، در نخستین فیلم عظیم سینمای بعد از انقلاب به ایفای نقش پرداخت. فیلمی که درون مایه ای مذهبی داشت و سیاهی لشکری عظیم و تهیه کننده اش بنیاد مستضعفان بود و گفته می شود در آن دوره برای ساخت آن ۹ میلیون تومان هزینه شده است. این فیلم که به شکلی نشان گر سینمای انقلاب اسلامی در آن دوره است، هیچ بازیگر زنی نداشت. باز هم تم مورد علاقه او بود؛ اعتراض به ارباب.
با اینکه حوادث پس از انقلاب و جنگ و شرایط اجتماعی آن دوره، فرصتی برای ستاره سازی به سینمای ایران نمی داد ولی فرامرز قریبیان با آن چینی که همیشه بر پیشانی اش نقش بسته، در سرتاسر دهه ۶۰ و ۷۰، شهرتی در خور داشت و محبوبیتی قابل توجه که تا به امروز ادامه پیدا کرده است.
نمایی از فیلم دو نفر و نصفی
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب