بازی اندروید: دانشمندان کشف کردند که چه طور اسید اولئیک بیش از اندازه ممکنست مدیریت وزن طولانی مدت را تضعیف کند.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، یک اسید چرب رایج در روغن زیتون و همین طور خیلی از روغن های گیاهی دیگر، تولید سلول های چربی جدید را در بدن تحریک می کند و شرایطی را به وجود می آورد که می تواند در طی زمان منجر به ذخیره سازی بیشتر چربی و افزایش وزن ناخواسته شود.
تا قبل از این، افزایش وزن در رابطه با این اسید چرب به محتوای کالری بالای غذاهایی که در آن یافت می شد، نسبت داده می شد.
به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران دانشگاه اوکلاهاما(Oklahoma)، همراه با دانشمندان پزشکی دانشگاه ییل(Yale) و نیویورک(New York) شناسایی کرده اند که اسید اولئیک(oleic acid) که یک اسید چرب تک غیراشباع است که بطور کلی برای قلب و کلسترول خون مفیدست و یکی از خاصیت های رژیم غذایی مدیترانه ای است، می تواند در مقادیر بیش از اندازه موجب تولید بیش از اندازه یک پروتئین سیگنال دهنده به نام پروتئین AXR شود که به عنوان پروتئین فرعی تنظیم کننده AKT شناخته می شود و نتیجه این افزایش، رشد سلول های پیش سازی است که سپس به سلول های چربی جدید تمایز می یابند.
مایکل رادولف(Michael Rudolph)، استادیار بیوشیمی و فیزیولوژی در کالج پزشکی دانشگاه اوکلاهاما اظهار داشت: ما می دانیم که انواع چربی هایی که مردم می خورند در طول همه گیری چاقی تغییر کرده است. ما می خواستیم بدانیم که آیا فقط زیاده روی در یک رژیم غذایی سرشار از چربی موجب چاقی می شود یا ترکیب این اسیدهای چرب که روغن های موجود در رژیم غذایی را می سازند نیز مهم است؟ آیا مولکول های چربی خاص پاسخ هایی را در سلول ها ایجاد می کنند؟
اسید اولئیک، یک اسید چرب امگا 9، چربی غالب در روغن زیتون است، اما در روغن کانولا، آفتابگردان، آووکادو و بادام زمینی و همین طور در خیلی از چربی های حیوانی نیز یافت می شود. حال از آنجائیکه اسید اولئیک نشان داده است که عمر مفید روغن را بیشتر می کند، نسخه های روغنی با اولئیک بالا به شکل گسترده در غذاهای تجاری و فست فودها استفاده می شوند.
در این مطالعه، موش ها با رژیم های غذایی سرشار از انواع چربی همچون گوشت خوک، روغن نارگیل و شیر تغذیه شدند. از میان اسیدهای چرب مختلف مورد مطالعه، تنها اسید اولئیک مسیر رشد سلول های چربی بدن را تحریک می کند که شاهد افزایش تولید سلول های پیش ساز چربی(APC) و تسریع در بلوغ سلول ها به سلول های چربی بودیم. همین تغییرات بیولوژیکی در APCهای جدا شده انسانی در لابراتوار نیز مشاهده شد.
در وضعیت عادی، این پروسه که به عنوان آدیپوژنیز(adipogenesis) شناخته می شود، طبیعی، مفید و تنظیم شده است. اصولاً، وقتی سلول های چربی موجود ما پر می شوند، سیگنال هایی برای پشتیبان گیری می دهند. با شنیدن این تماس، APCهای خفته بیدار می شوند و به سلول های چربی جدید تبدیل می شوند تا انرژی بیشتری ذخیره کنند.
این امر به بدن کمک می نماید تا از بارگذاری بیش از اندازه سلول ها پیشگیری کند که اگر تحت فشار بیش از اندازه قرار گیرند، می توانند پاره شوند و چربی را در جریان خون، کبد و ماهیچه ها آزاد کنند که می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.
پژوهشگران دریافتند که بنظر می رسد مصرف بیش از اندازه اسید اولئیک، این سامانه ایمنی را کوتاه می کند و حتی زمانی که به آنها نیازی نیست، موجب تولید APCهای جدید و فعال کردن سلول های پیش ساز خفته موجود می شود.
رادولف اظهار داشت: شما می توانید سلول های چربی را به عنوان یک ارتش درنظر بگیرید. زمانی که اسید اولئیک می دهید، در ابتدا تعداد «سربازان سلول های چربی» در این ارتش بیشتر می شود که ظرفیت بیشتری برای ذخیره مواد مغذی اضافی در رژیم غذایی به وجود می آورد. با گذشت زمان، اگر مواد مغذی اضافی بر تعداد سلول های چربی غلبه کند، چاقی می تواند رخ دهد که در صورت عدم کنترل می تواند منجر به بیماریهای قلبی عروقی یا دیابت شود.
علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که چه طور سلول های چربی یک «حافظه ماهیچه ای» اپی ژنتیکی را حفظ می کنند، بدین سبب وقتی تشکیل شدند، وقتی وزن کم می نماییم، ناپدید نمی شوند، بلکه کوچک می شوند، اما می توانند در این حالت برای سال ها وجود داشته باشند و کاهش وزن را مشکل تر و افزایش وزن را بسیار آسان تر می کنند.
با افزایش تعداد و آمادگی سلول های چربی، اسید اولئیک ممکنست بافت چربی را برای ذخیره چربی بیشتر در طی زمان آماده کند.
با این وجود، این مطالعه دارای چند محدودیت کلیدی است. واضح است که این آزمایش بر روی موش ها و سلول های انسانی جدا شده انجام شده است. پژوهشگران همین طور قادر به هدف قرار دادن مستقیم APCها نبودند، بدین سبب ما نمی دانیم که مکانیسم های بیولوژیکی دیگر چه طور به این پروسه کمک می کنند و در نهایت، معین نیست که آیا افزایش در APCها که به سلول های چربی تمایز می یابند، مستقیماً به چاقی کمک می نماید یا خیر.
این مطالعه اثرات طولانی مدت بر قند خون، سطح انسولین یا التهاب را درنظر نمی گیرد. بدین سبب در صورتیکه می دانیم آدیپوژنیز چه طور کار می کند، نمی دانیم که آیا ایجاد این سلول های چربی جدید واقعا خبر خوبی است یا نه.
از تمامی مهم تر، زمینه در اینجا مهم می باشد. از این گذشته، در رژیم های مدیترانه ای که روغن زیتون در حد اعتدال مصرف می شود، مصرف اسید اولئیک به شکل گسترده مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان یک عامل کلیدی در پایین آوردن کلسترول و کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی، سرطان و سایر بیماریها شناسایی شده است.
رادولف اظهار داشت: من فکر می کنم پیام این مطالعه، مصرف به حد اعتدال و مصرف چربی ها از منابع مختلف است. سطوح نسبتا متعادل اسید اولئیک مفید به نظر می آید، اما سطوح بالاتر و طولانی مدت ممکنست مضر باشد.
وی ادامه داد: اگر فردی در معرض خطر بیماری قلبی باشد، سطوح بالای اسید اولئیک ممکنست ایده خوبی نباشد.
این مطالعه در مجله Cell Reports انتشار یافته است.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب